şu filmleri gittikten hemen sonra yazsam keşke. ya da izlerken not tutsam.
bir kaç kere aklıma geldi, öyle yaptım.
ama alışkanlığa dönüşemedi.
neyse..
drei- üç
bu yılın en çok konuşulan bir diğer filmi de buymuş. ben onu anlamam.
tom tykwer'ı gördüm. buna giderim dedim. tom tykwer'ı koş lola koş'dan biliyoruz.
filmde yine müzik kullanımı muazzam, ve kurgusu şahane.
adam zaten baya kurguya ve müziğe çalışıyor resmen.
ama ne bileyim hiç beklediğim gibi bir film değildi.
bir aşka, olgun bir aşka tanık oluyoruz. sadece odaklandığı çiftin yaşından değil her açıdan olgun bir ilişki izliyoruz. ve keşke sadece o ilişkiye odaklansaymış. belki ilişkinin daha da derinine de inermiş.
iki kişinin arasındaki yetmemeye başlayınca ihtiyaç duyulan o dış etkeni, o eksik malzemeyi, yani 3. şahısı anlatıyor film. film biraz nasıl desem...
feminist hatunun kelimelerini kullanayım: "anlatmak istediği üç cümleyi araya koyacağım diye soft porn bir filme hiç gerek yoktu".
filmin fazla "açık", fazla cinsellik içeriyor olması değil sorun-ki o kadar da değil, neler gördük neler, sorun bunun amaçsızca kullanılmış olması.
bence iki kişinin arasındaki sönmeye başlayan, ya da iletişimsizleşen hislerin anlatıldığı bir film daha yalın, daha hikayeli olabilirmiş. yeni dalgaya dönüş misali. diyaloglarla yürüyen bir film.
ama benim klasik yorumlarım böyle, orasını burasını değiştiririm, sonra zaten başka bir film olmuş olur.
filmdeki 3 sayısına vurgu, kullanımı ve ahengi ve denge/dengesizlik ilişkisi çok güzeldi.
film fazla uzun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder